Droga do bierzmowania

Bierzmowanie jest to jeden z siedmiu sakramentów w tradycji chrześcijańskiej. Przyjęło się, że jest to sakrament dorosłości i dojrzałości. Przyjmuje się go kiedy jest się dorosłym lub prawie dorosłym fizycznie. Ale w bierzmowaniu, najważniejsze jest to, na ile dojrzały jestem emocjonalnie i na ile świadomie jestem w stanie przyjąć ten boży dar. Inaczej ten sakrament nazywa się też zesłaniem Ducha Świętego na człowieka, który go umacnia w wierze na całe życie. Bierzmowanie przyjmuje się tylko raz w życiu, nie ma możliwości jego ponownego przyjęcia. Dlatego ważny jest okres przygotowania do przyjęcia tego sakramentu, jak i również wolna wola przyjmującego.

Ciekawa jest etymologia znaczenia słowa bierzmowanie. Powstała ona od łacińskiego słowa „firmare” (umacniać), i skojarzeniem z polskim słowem „bierzmo” co oznacza belkę poprzeczną, która podtrzymuje, umacnia strop. Zatem bierzmowanie oznacza umocnienie w wierze dojrzałego chrześcijanina, ze szczególnym udziałem Ducha Świętego.

Naszą wiarę możemy porównać do domu. Buduje się ją od fundamentów, czyli podstaw. Aby ściany stały stabilnie, potrzebują solidnego podparcia. Na zwykłej ziemi by się szybko zapadły i runęły, ale beton utrzymuje je w pionie przez wiele lat. Podstawy zdobywamy od naszych rodziców, dziadków, kiedy jesteśmy jeszcze dziećmi, przeważnie w wieku 3 lat zaczyna się nasza świadoma przygoda z wiarą. Wcześniej zostajemy włączeni do wspólnoty Kościoła przez sakrament chrztu świętego. Oczyszcza się nas z grzechu pierworodnego i pozwala się na zakiełkowanie ziarna wiary. Ogólnie podstawy polegają na tym, że dzieciom tłumaczy się, że istnieje Bóg, uczy się pierwszych modlitw do Niego, a także czyta pierwsze fragmenty Biblii. Dzieci więcej o Bogu dowiadują się na lekcjach religii. Wtedy zaczyna się budowa ścian domu. Kluczowym wydarzeniem szczególnie budującym solidne ściany jest przyjęcie sakramentu pokuty i pojednania oraz eucharystii. Młody chrześcijanin przyjmuje je w wieku 8, 9 lat. Sakrament pokuty ma na celu zachowania czystej łączności z Bogiem, nie zakłóconej grzechem. Tylko z czystym sercem można budować dalsze elementy naszego domu, czyli wiary. Potem następuje sakrament eucharystii, czyli złożenia Bogu nowej ofiary. Zanim narodził się Jezus, ofiara polegała na zabiciu nieskażonego baranka lub innego zwierzęcia i spaleniu go dla Boga. W wieczerniku, czyli podczas ostatniej wieczerzy Jezus ustanawia sakrament nowej ofiary – eucharystii. Jest to bezkrwawa ofiara, za którą Syn Boży umarł na krzyżu. Podczas przyjęcia pierwszej komunii, ma miejsce przysłowiowe zamieszkanie w naszym sercu Boga. Tak naprawdę jest to ta bezkrwawa ofiara, która pozwala utrzymać silną więź z Bogiem, przez śmierć Jezusa.

Po przyjęciu tych sakramentów nasz dom ma gotowe ściany. Jednak nie posiada on dachu, czyli jest niekompletny. Ściany są narażone na działania czynników zewnętrznych, czyli wiatru, burz, śniegu, gradu, deszczu, ciepła, słońca. Z czasem te rzeczy osłabią nasze ściany, aż kiedyś się zawalą. Żeby do tego nie doszło, potrzebne jest coś co dokończy nasz dom. Tą rzeczą jest sakrament bierzmowania, jako ten, który nas umacnia, staje się belką w naszym domu. Sakramentu tego udziela szafarz bierzmowania, czyli biskup. Na głowie przyjmującego sakrament czyni się znak krzyża, namaszcza się go krzyżmem, czyli mieszaniną oleją i balsamu. Ponadto przyjmuje się wtedy imię świętego, który będzie nas prowadził i będzie naszym wzorcem do końca życia. Najważniejszą rzeczą tego sakramentu, jest przystąpienie do nie go świadomie, z własnej woli i z wiarą. Tak przyjęty sakrament bierzmowania dopełnia nasz dom o solidny strop, który będzie się umacniał coraz bardziej, wraz z przyjęciem kolejnych sakramentów. Kiedy nasz dom jest ukończony, nasza wiara jest świadoma, stajemy się dojrzałymi chrześcijanami, gotowymi by w pełni głosić Słowo Boże.

Zasady i symbolika bierzmowania

Aby zostać kandydatem do sakramentu bierzmowania, trzeba najpierw się zapisać. Zapisy prowadzone są pod koniec roku szkolnego dla uczniów klasy 2 gimnazjum. Sakrament przyjmowany jest, na wiosnę 3 klasy gimnazjum, kiedy to zaczyna się okres wchodzenia w dorosłość. Przeważnie jest to czas kończenia 16 roku życia. Okres przygotowania wynosi około 7 miesięcy. Przez ten czas ubiegający się o sakrament, zgłębia tajemnice wiary, zaczyna patrzyć na nią z punktu dorosłego człowieka, staje się dojrzałym chrześcijaninem. Bierzmowanie, jak większość rzeczy jest procesem, do którego się dąży. Kiedy chrześcijaństwo było zakazaną religią, żeby stać się prawowitym wyznawcą, trzeba było przejść przez okres przynajmniej dwuletnich przygotowań. Były to naprawdę ciężkie przygotowania. Pierwsi chrześcijanie spotykali się w katakumbach, domach, piwnicach, z dala od ludzi i miejsc publicznych, bo było to zakazane. Sprawdzano wierność kandydata, jego wiarę, a także, czy nie jest szpiegiem. Na końcu tego procesu był egzamin z całej nabytej dotąd wiedzy. Nie były to bynajmniej podstawowe informacje z zagadnienia religii, lecz bardzo szczegółowe, przekazywane przez mistrzów, którzy uczyli jak apostołowie. Kiedy ludzie zdali ten egzamin, mogli być dopiero wtedy nazywani chrześcijanami. Nie wolno było im się wyprzeć wiary, choćby mieli zginąć. Dlatego w tamtych czasach było dużo prześladowań i śmierci wśród chrześcijan, umierali wszędzie, jednak najkrwawsze egzekucje odbywały się w „Cyrku Nerona”. Cały problem wiary chrześcijańskiej dogłębnie opisuje książka Henryka Sienkiewicza „Quo Vadis”. Kres erze prześladowań położył Edykt Mediolański wydany przez cesarza Konstantyna Wielkiego w 313 r., który zapewnił chrześcijanom swobodę wyznawania swojej religii.

Współczesne przygotowanie do przyjęcia sakramentu bierzmowania nie wygląda tak drastycznie, ani brutalnie, nie wymaga aż takich poświęceń. Jednak proces przyjęcia jest podobny jak w starożytności, gdyż chodzi o zachowanie pewnej tradycji i uszanowanie wartości i poświęcenia tamtych ludzi. Jest takim symbolem, który ma sprawić, że religia jest żywa, nie umarła lecz się ciągle rozwija, pozostając w duchu i obrzędzie przeszłości. Kandydaci do bierzmowania muszą chodzić na spotkania, na których, jak pierwsi chrześcijanie, zdobywają nową wiedzę i pogłębiają swoją wiarę. Spotkania mają przygotowywać do momentu przyjęcia bierzmowania. Przygotowanie polega na świadomym i dojrzałym dążeniu do sakramentów. Żeby wiara była mocna, musi być w pełni świadoma i uświadomiona, co zarazem uczyni ją dojrzałą. Oprócz spotkań wymaga się przystępowania do pierwszych piątków, czyli regularnego przyjmowania dwóch sakramentów: pokuty i pojednania oraz eucharystii. Stałe przystępowanie do sakramentów ma zapewnić czystą łączność z Bogiem, która jest bardzo ważna przed przyjęciem bierzmowania. Jednak istotą pierwszego piątku nie jest pójście do spowiedzi, ale przyjęcie z czystym sercem komunii świętej. Spowiedź pierwszo piątkowa jest tylko przygotowaniem do przyjęcia ciała Chrystusa, oczyszczeniem z grzechów, ale nie jest tym najważniejszym elementem. Pierwsze piątki są pamiątką po męczeńskiej śmierci Jezusa na krzyżu, dlatego przystąpienie do komunii, jest celebrowaniem tego wydarzenia. Całe te obrzędy mają zapewnić nam bliskość i łączność z Bogiem. Wraz z tym otrzymujemy od niego dary, szczególnym jest zesłanie Ducha Świętego podczas sakramentu bierzmowania.

—————————
Pamiątka na bierzmowanie
—————————

Najważniejszym warunkiem aby przystąpić do sakramentu dojrzałości jest świadoma i dobrowolna chęć przyjęcia go. Bez przymuszenia czy przyjęcia od tak, ale właśnie dorośle, w pełni odpowiedzialnie za to, co się robi. Bóg po to stworzył dobro i zło, aby mogła istnieć wolna wola. Gdyby jednego zabrakło, analogicznie każde nasze działanie byłoby dobre albo złe. Jakby nie było zła, wszystko byłoby dobre, choć nawet byśmy tego nie chcieli, prawdopodobnie nawet zabicie drugiego człowieka byłoby dobre, bo nie istniałoby zło. A to wydaje się nienormalne. Ludzkość byłaby wtedy niewolnikiem dobra, drugim, takim samym miejscem jak Niebo, ponieważ nie bytowałoby zło. A Bóg tego nie chce, nie chce nas zniewalać, robić z ludzi nieświadomych i ubezwłasnowolnionych sług. Dlatego wolna wola jest darem, przywilejem, z którego należy mądrze korzystać. Przy sakramencie bierzmowania, wolna wola jest bardzo ważna, bo Bóg nie będzie działał na nas wbrew naszej woli. Jeśli ktoś nie chce przyjąć Ducha Świętego do siebie, to go nie dostanie. Ale gdy ktoś chce, pokazuje to swoim życiem i postępowaniem, to dostanie go właśnie podczas sakramentu bierzmowania. Bo Bóg zna nasze myśli i intencje, dlatego szczere intencje odgrywają ważną rolę podczas tego sakramentu.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *